Met een zucht plof ik op een zitplaats in de warme bus. Mijn boekentas laat ik op de grond vallen. Ik kijk om me heen, het is druk in de bus waardoor er nog maar enkele plekjes leeg zijn in de bus. Ik kijk om me heen en vraag me af wat ik hier doe. De bus stinkt en het is veel te warm, mijn trui plakt tegen mijn lichaam doordat ik zweet. Ik heb net twee uur lo gehad en ik begrijp echt niet waarom we zo nodig moeten sporten op school. 30 minuten lopen is veel te vermoeiend en dan verwachten ze nog van mij dat ik kan op letten tijdens wiskunde. Ik heb 50 minuten lang tijdens de wiskunde les zitten stinken in die klas, het was ook een zeer nutteloze les. Ik onthoud toch nooit iets van wat ze zeggen. Wat doe ik op school? Ik ben er veel te dom voor, dus waarom zou ik in godsnaam naar school moeten gaan? Het helpt toch geen zak. Dan zou ik niet op deze bus zitten en iemands plaats in beslag nemen. Weet je wat? Misschien zou ik beter helemaal niet bestaan! Ik ben dom want ik haal steeds slechte punten hoe hard ik ook leer. Ik ben lelijk want hoeveel make-up ik ook gebruik het verbouwd mijn gezicht alleen nog meer. Ik ben onhandig want maak alles kapot. Ik verpest altijd alles dus waarom zou ik blijven? Ik hoor hier niet? Draai de klok om zodat ik een eicel was. Misschien kan ik dan proberen niet te bestaan. Maar misschien als jij me helpt haal ik wel goed punten, wordt ik wel mooi door een brede glimlach. Please hou me hier of ik vertrek