#340 De vondst op het strand

 

Edie en ik lopen over het strand. Het is een stralende dag en er staat een heerlijk fris windje. Het is druk. De mensen hebben niets te doen. We lopen al kletsend over het strand, ons af en toe bukkend om een mooie schelp of wat kronkelend zeewier op te rapen. Jammer dat het te koud is om met blote voeten door de branding te waden. Iets verderop heeft zich een groepje mensen verzameld. Ze kijken naar iets op de grond. Nieuwsgierig lopen we erop af en ontwaren tussen de benen een zwart doosje. Een beetje gebutst en afgesleten, maar heel.
“Waarom raapt niemand het op?” vraag ik.
“Misschien is het een bom,” zegt een jongetje serieus.
“Dat zou kunnen,” geef ik toe, “of een schatkistje.”
“Iets wat te mooi is om waar te zijn, is het dat ook meestal,” zegt een graatmagere man wijsneuzig.
“Maar hopen mag altijd!” zegt Edie.
“Zeker, maar ik laat het daar dan liever bij,” zegt een ander.
“Wat heeft u te verliezen?” vraag ik hem. Hij haalt zijn schouders op.
“Ik zou er vanaf blijven,” klinkt nu uit de mond van een gezonnebrilde dame. “Wie weet zit er iets besmettelijks in. We kunnen er beter iemand bij halen die het eerst onderzoekt.”
“Pff. Ik zou het gewoon meenemen,” mompel ik.
“Deze mevrouw heeft het gevonden, hoor!” grijpt een roodharige in.
“Laat maar,” waarschuwt Edie: “Je weet toch van die zwarte doosjes radioactieve stof die onlangs her en der op aarde gedropt zijn? Een ongelukje. Van wie weten ze nog niet… of toch expres...”
“Das waar ook,” geef ik toe.
We maken ons los van het groepje en hervatten lachend onze strandwandeling.



 

Lid sinds

4 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Haha, prachtig Katja! Heerlijk hoe je de truttigheid neerzet. Ik zag het helemaal voor me. 

Deze zin:

“Deze mevrouw heeft het gevonden,” grijpt een roodharige vrouw in.

Die vond ik persoonlijk niet zo. Misschien moet ze nog 'Hoho' zeggen of iets dergelijks?

 

Verder met veel plezier gelezen.

2 maart 2021 - 16:47

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Nu gaat Katja vast schrijven over een kistje, zonder te vertellen wat erin zit, dacht ik toen ik de opdracht las. En warempel! Je stelt me niet teleur. Jammer dat ik er geen geld op had ingezet.
Je verhaal over het kist in het Witte Huis zat namelijk nog vers in mijn geheugen.
Nu vraag ik mij af of jij al raadt waar ik over aan het schrijven ben.

2 maart 2021 - 17:01

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja, ik vind het jammer dat je zo vaag over het doosje blijft. Met alleen de titel heb je eigenlijk het hele verhaal al geschreven. De dialogen zijn slechts vulling.

Gezellig kletsend lopen we, ons af en toe bukkend, om een mooie schelp of wat kronkelend zeewier op te rapen. ---> deze zin leest niet lekker, hij lijkt niet af. Het "gezellig kletsend lopen we" vindt voor mijn gevoel geen vervolg. Misschien: We lopen al kletsend over het strand en bukken af en toe om een mooie schelp of kronkelend zeewier op te rapen.

2 maart 2021 - 18:56

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Katja, Mooie gesprekjes die worden veroorzaakt door juist de onduidelijkheid over wat er in het doosje zit – Schrödingers kat? Het verhaal leeft en de doos speelt een centrale rol.

Twee tips:

  • Al die zegswijzen bij elkaar slaat dat stukje voor mij een beetje dood

Iets verderop heeft zich een groepje mensen verzameld. Het kijkt naar iets op de grond. 

  • In plaats van 'het kijkt' zou ik zeggen 'Ze kijken': een groepje kan niet kijken, dat doen de mensen.
3 maart 2021 - 13:01

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Katja, ik ken enkel Eddies met dubbel d maar vermoed dat het om de roepnaam van ene Edith gaat? Ik zou zelf ook geblutst geschreven hebben ipv gebutst. Daarnaast begrijp ik ook niet waar dat 'gierend' goed voor is, zo grappig vond ik het niet, maar 'who am I?" Verder wel genoten, hoor.

3 maart 2021 - 14:49

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dat 'gierend' vind ik heel geestig. Ik zie twee taferelen voor mij: één waar ze met een gigantische snelheid maken dat ze wegkomen, en het andere beeld is van twee mensen die al schijtend hun weg vervolgen. Maar dit zal vast de bedoeling van de auteur niet zijn geweest.

3 maart 2021 - 15:26

Lid sinds

3 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Katja. Ik denk te begrijpen wat je wil bereiken door zoveel stemmen te laten spreken. Echter door ze allen gewoon achter te laten, wordt het wat een non-event. Maar waarschijnlijk is dat mijn dopamine verslaafde geest.

3 maart 2021 - 18:20