Snobisme beperkt een schrijver

Snobisme beperkt een schrijverGenres zijn ontstaan uit gemakzucht. Ze kleineren de lezer, stoppen schrijvers onnodig in hokjes en doen afbreuk aan de inhoud van het werk.

Genre helpt met het vinden van verhaalsoorten waarvan we weten dat we ze leuk vinden, maar dat is een gevaar. Je kan je hele leven alleen binnen de nauwe grenzen van een genre blijven en nooit een stap erbuiten zetten, nooit experimenteren of vernieuwen, maar is dat niet jammer?

Gevangenis

Je ziet vaak genoeg dat een schrijver zich enkel beperkt tot een genre omdat die zich daar nou eenmaal thuis in voelt. Er zijn veel negatieve vooroordelen over bepaalde genres waardoor ze als geheel als slecht worden bestempeld. Zoals dat een detectiveverhaal altijd eenzelfde plot volgt, fantasy altijd over elfjes gaat en science-fiction alleen voor mannen is. Dat is natuurlijk niet waar.

Overal zijn goede en slechte boeken te vinden. Natuurlijk kunnen bepaalde genrekenmerken je niet aanspreken zoals de vreemde rassen en namen van science-fiction, maar dat betekent niet dat geen enkel science-fiction verhaal jou aanspreekt. Veel elementen uit dat genre kun je zelfs gebruiken om je eigen verhalen beter te maken.

En zelfs al is een genre vol met alleen maar verhalen die je niet aanspreken, is het dan niet juist een uitdaging om een goed verhaal te schrijven in dat genre? Als schrijver doe je er goed aan om verder te kijken dan het genre. Dit kan je verhaal verrijken en verassend maken.

Slimme marketing

Je kan je natuurlijk ook focussen op literaire fictie. Vandaag de dag is het een trend om een bepaalde groep contemporaine fictie apart te zetten en het Literatuur te noemen en daarom Belangrijk, beter dan andere boeken. Een boek dat onder die noemer wordt uitgegeven, wordt eerder gerecenseerd. Maar ook literatuur is maar een woord. Wie bepaalt wat literatuur is, is eigenlijk arbitrair.

Een schrijver schrijft immers geen literaire fictie; anderen bepalen of iets literair is of niet.
Daarnaast is er een grote overlap tussen literaire- en genrefictie. Zo is Lord of the Rings niet alleen fantasy maar ook literatuur. De overlap is zo groot dat labels betekenisloos zijn en het vaak moeilijk is om te spreken van een aparte groep genaamd literatuur.

Richtlijnen

Is het boek goed geschreven? Kun je jouw verbeelding gebruiken? Laat het je nadenken? Zo ja, dan is het irrelevant dat het zich afspeelt in een parallelle wereld of in het Italië van de 18e eeuw of tijdens een willekeurige oorlog.

Elk boek kan wel in een bepaalde groep worden ingedeeld. Een label vertelt niets over de intrinsieke waarde van een individuele titel. Er is geen essentieel verschil tussen genres, alleen tussen verhalen.

Elisabeth Hunting studeert Creative Writing aan de ArtEZ, is redacteur bij Schrijven Online en heeft een eigen blog.

Uitgeven

Comments

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ben het absoluut eens met je argument, maar komt het uitendelijk ook niet een beetje door de uitgevers dat die genres zo strak omlijnd zijn?

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat speelt inderdaad mee, maar natuurlijk ook de behoefte aan duidelijkheid vanuit de lezer.