Gewoon gaan. :nod: Natuurlijk kun je dat hartstikke goed, de kinderen zullen aan je lippen hangen. De juf is er toch bij om de klas aan te sturen. Jij hoeft alleen maar te laten zien hoe je illustreert. Neem een paar originele tekeningen mee en de kinderen luisteren ademloos hoe je dat gemaakt hebt. laat je 'gereedschappen' zien. Teken daar ter plekke op het bord of op een papier een illustratie en je bent de ster. Gewoon doen!

Ja, ik zou het gewoon doen. Illustreren is gewoon een onderdeel van-. Daarnaast vertel je vol enthousiasme over je boek etc. Ik kan wel tekenen, maar heb nog geen boeken geillustreerd.

Ja, ik kijk maar zie niet... tja, dan weet ik het ook niet. Iig de do's en dont's van het vak ofzo :) Maar hoe en waarom hebben ze jou benaderd dan?

Ik heb net je site even bekeken maar die illustraties zijn echt goed! Als ik jou was zou ik gewoon gaan. Als ze vragen hoeveel boeken je hebt gedaan kun je altijd zeggen dat je met drie bezig bent. Gewoon inderdaad je gereedschap laten zien en een aantal platen die je hebt getekend! Laat zien hoe je tekenend en wat je meestal gebruikt. Leer ze een simpel tekeningetje te maken en ze zijn helemaal blij! Gewoon doen!

Mooie tekeningen Janneman. Daar kun je trots op zijn. Ga maar gerust zelf. Hoewel ik me kan indenken dat je de zenuwen krijgt. Heb ik ook als ik bedenk dat ik beloofd heb op een school voor te gaan lezen. Brrr. Zie mezelf echt geen horde twaalfjarigen geanimeerd bezighouden, maar vind wel dat 't moet. Iemand tips?

Ja, mooie illustraties. Maar een heel verhaal valt samen te vatten in een plaatje, dus wat betreft verbaal, dat zegt je tekening al ;)

Voor een groep staan, vooral als je dat niet gewend bent, is hartstikke spannend. Maar in jouw geval heb je iets waarmee je kinderen direct kunt boeien en mee kunt trekken: illustraties zijn verhalen op zich. Weet je voor welke groep je de presentatie zal gaan houden? Ik kan me indenken dat je heel apart en interactief te werk kunt gaan, bijv. dat je helemaal niets zegt als je de klas binnenkomt, maar ze alleen tekeningen laat zien waaruit blijkt dat je het "eng" vindt om te praten, en liever tekent. Dan heb je een koppeling naar je werk: de een schrijft een verhaal, de ander geeft het verhaal weer in beeld. Je kunt een basisschets maken en de kinderen daarmee een scène laten bedenken die jij dan uittekent. Klopt het met wat ze bedenken? Wat wel/niet? Of workshopachtig: dat jij een opdracht geeft en de kinderen laat tekenen, maar dat kost meer tijd. En veel oefenen thuis, voor de spiegel, met een voicerecorder etc. dan krijg je je verhaal wat helderder. En niet bang zijn om in te spelen op wat de kinderen aandragen. Als het te veel afdwaalt, kun je altijd teruggrijpen op de basis die je zelf voor je praatje hebt bedacht. Ordeproblemen zijn ook niet te verwachten hoor, kinderen zijn hartstikke geïnteresseerd in dat soort zaken en de leerkracht grijpt heus wel in als er toch raddraaiers mochten zijn. Succes en veel plezier!

Ik lees nu pas dat je een vervanger zoekt Janneman, nee toch joh, probeer het zelf! Het thema is eten en snoepen, daar is vast iets leuks van te maken. Als je de leeftijd weet, wil ik best met je meedenken.

Misschien kun je de tijd die je hebt lopen tobben op dit forum nog in rekening brengen... ;)

Ik lees dit topic nu pas. Ik moet zeggen: ik doe het met enige regelmaat, maar nog altijd zie ik er als een BERG tegenop. En dat terwijl ik al 50 boeken gepubliceerd heb én de eerstegraads lerarenopleiding gedaan heb. Ik doe het omdat ik het achteraf altijd wel erg leuk vind, en ik zeker weet dat als je het maar vaak genoeg doet je minder zenuwachtig etc. wordt. Dat is wel zo, maar het gaat vrij langzaam. Nog altijd denk ik bij voorbaat: dit doe ik noooooit meer, en achteraf: dit moet ik veel vaker doen. Want het is wel echt heel leuk, kinderen stellen de prachtigste vragen en het is als eenzame ploeteraar op je zolderkamertje ook wel eens heel leuk om zeer direct publiek te hebben. Veel oefenen voor de spiegel, eerst alles uitschrijven en dat als kladje bij je te houden, veel laten zien. Dat werkt. Ik zit trouwens al vol in de kinderboekenweek. Succes!.....!

Nou, dat is nog eens jammer Janneman. Maar je hebt nu wel een mooie opzet paraat en weet dat je de moed hebt om het te proberen, dat is in ieder geval iets. Iris: ik ben ook benieuwd hoe jij het vormgeeft!

Ik zie dit nu pas Janneman. Je had het vast leuk gedaan. Persoonlijk zou ik het heel leuk gevonden hebben om te doen, mist mijn lijf het toestaat. Toch zou ik je ook aangeraden hebben het zelf te doen. Dat idee van ter plekke tekenen is geweldig. Ik heb dat Ted van Lieshout eens zien doen en dat is echt heel leuk. Kinderen vinden dat prachtig, ze zien het ontstaan en het geeft het gevoel dat je dat zelf ook zo maar kunt doen. Wat ik je ook aanraad te laten doen. Lees een stukje of ene gedichtje voor en laat de klas meteen meetekenen, kan de juf/ meester daarna het eigen geillustreerde klassenboek maken. Als je zenuwachtig bent voor zo'n groep kinderen kun je dta ook gewoon zeggen: 'Zijn jullie ook zo zenuwachtig? Nou, mijn tekenstift maakt alleen maar bibberlijntjes.' Vervolgens teken je een mislukt bibberfiguur en laat ze rraden wat het moet voorstellen... Hm, stond ik er maar weer, voor die klas. Maar Janneman, de volgende keer, doen. Voor ideetjes mag je me altijd PB-en of mailen.

Ik neem meestal 1 boek waarvan ik helemaal vertel hoe ik het gedaan heb. Vooral ook de eerste versies laten zien met alle doorhalingen, werkt altijd goed. En ik laat dan ook alle schetsen voor de illustraties zien, vinden ze geweldig, ook de grote mensen. En zelf veel vragen stellen. En voorlezen! Ik laat ook altijd een foto van mezelf zien toen ik 8-10 jaar was, zodat ze een idee krijgen hoe ik eruit zag toen ik zo oud was, omdat ik van mezelf nog weet dat ik zo lastig vond voor te stellen dat grote mensen jong waren geweest. Ik zou niet goed weten hoe ik het zou doen als ik alleen maar schreef. Met illustraties kun je zo lekker veel laten zien en leid je de aandacht van jezelf af. Ik laat de kinderen nooit zelf wat doen. Dat is een heel ander uitgangspunt met (in mijn beleving) vooral heel veel gedoe. Dat moet je willen en kunnen.

Simpel een tekening laten maken vereist alleen de voorbereiding van papier en potloden klaaar hebben liggen of al uitgedeeld hebben, even met de leerkracht overleggen. Kinderen doen wel graag iest of zitten graag ergens aan, dus tekeningen of mislukte tekeningen, een dummy, of een half af boek doorgeven, proefdruk, even aan laten voelen, friemelen... Maar je moet vooral iets doen waar jij je prettig en zeker bij voelt en waar je het plezier van je werk kunt laten zien.

Je maakt trouwens mooi werk Janneke!

Leuk, dit topic, ik raak er gewoon van geinspireerd. Misschien ga ik ook wel iets vertellen in de klas van mijn zoon over (het ontstaan van) mijn eerste boekje. Wordt er nog wat aandacht aan besteed. :o Ik krijg daar uiteraard geen geld voor. Maar daar ben ik wel blij om, is het minder erg als ik stuntel. Heb jij nu geen zin gekregen om toch iets te gaan doen op een school, janneman? Om jezelf aan te bieden, kan je zelf een klas uitkiezen, een keer zoiets uitproberen. Als je dan weer gevraagd wordt, heb je al 8) ervaring!

Zouden jullie het leuk vinden als we daar eens een workshop aan zouden wijden? Ing en ik. Hoe je dat aan kunt pakken. Daar hebben we aan zitten denken, gisteren na de schrijfdriedaagse op Milonga. Een workshop in Nederland dan. Bijvoorbeeld op een zaterdag.

Een workshop... ja, leuk. Mij lijkt het heel leerzaam om eens te horen hoe anderen dat aanpakken. Bij de bovenbouw vind ik het zelf niet zo moeilijk om een schoolbezoek in te vullen. Je leest wat voor, je vertelt wat, de kinderen vragen wat, je laat wat zien (originele illustraties)... Voor je het weet, ben je een uur verder. Maar bij de kleutergroepen werkt zo'n aanpak natuurlijk niet. Daar moet je echt iets verzinnen, iets beeldends, om de aandacht van de kinderen te grijpen. Ik heb vanmiddag trouwens net een try-out gehad van mijn kleuterprogrammaatje rond het thema van de Kinderboekenweek. Het ging goed, maar ik zweet wel peentjes tijdens zo'n voorstellinkje.

@Helga: een try-out. Wat een goed idee. Heb je het bij een bevriende docent gedaan? Ga je nog dingen aanpassen na je try-out? Heb je veel boekingen? Ik heb nog geen schrijversbezoeken gegeven (logisch; boek is net uit), maar ik ga wel zorgen voor meer 'programma-onderdelen' dan nodig zijn. Valt een 'onderdeel' tegen, dan kun je snel naar het volgende gaan. Op een gegeven moment weet je wat succesvol is en zal het makkelijker verlopen.