Stel dat iemand een levensverhaal wil schrijven dat niet bedoeld is als een aanklacht tegen personen of feiten of wat dan ook, maar gewoon wilt aangeven wat er eigenlijk op die en op die momenten gebeurd is in het verleden. Maar sommige mensen die nu nog leven zouden zich geviseerd kunnen voelen omdat de feiten van toen voor deze personen niet al te fraai zijn. Als dat verhaal autobiografisch geschreven wordt: houdt dat m.i. in dat je dan echte namen vernoemt, de locatie bij naam etcetera. Dan stel je je bloot aan negatieve reacties die verregaande kunnen zijn. Denk ik. Wat houdt dan in : 'gebaseerd op autobiografische feiten'? Is dat ietsjes veiliger? - andere namen? - verhulling van de locatie? - de echte feiten blijven overeind - MAAR herkenning mogelijk door nog levende personen. Hebben ze dan juridisch verhaal op zoiets als 'laster' e.a. ? Wat als de schrijver of de schrijfster door één van deze personen wordt aangevallen (zwartmaken, levensbedreigende boodschappen of zo). Heeft hij/zij een voldoende sterke positie wanneer ze 'gebaseerd op autobiografische feiten' schrijft? Of is dat niet voldoende? Ik zou er graag alles over weten. Dank bij voorbaat.