Ik gebruik het, en vind het eigenlijk wel handig. Scheelt weer een reden bedenken waarom bijv. het ene personage naar het andere gaat. Hoe ik dat opschrijf, bijv.: Hoi alles goed daar? : ) Prma, en daar? Met emoticons, en soms spelfouten, omdat dat personage dan geen goed NL spreekt.

Dat doe ik ook. Op dezelfde manier als Waus, eigenlijk. Kort en bondig. Mailtjes alleen als het iets toevoegt, zoals in mijn eerste boek. Ik begin wel zoals in een normale inbox. Aan:... Van:... Onderwerp:... En daaronder het emailbericht. Sms-jes gebruik ik wel vaker dan emailberichten.

Schrijf een verhaal dat zich voor dat tijdperk afspeelt, nergens last van ;)

Volkomen mee eens. Het is iets van deze tijd. En zoals Waus zegt; het maakt het soms wat makkelijker. Tijden veranderen. Waarschijnlijk was dat vroeger begonnen met de telefoon, dus er staat ons nog een hoop te wachten.

Het hangt er vanaf denk ik. Mijn personage opent haar mail en dan valt er in het verhaal alleen de mail te lezen. Maar als het functioneel is zal ik denk ik wel de 'van' 'voor' en 'onderwerp' vermelden. Qua sms is het denk ik maar net hoe ze het opent. Misschien iets als dit: 1 nieuw bericht staat er op mijn schermpje. Ik druk op openen en zie een berichtje van Karin. Hé! Zin om mee naar de stad te gaan? xx

Je kunt natuurlijk ook gewoon vermelden wat er in het mailtje staat in plaats van dat hele mailtje uitschrijven.

Ik gebruik geen sms of emails. Mijn hoofdpersoon heeft er een hekel aan. Maar anders zou ik gewoon vermelden wat er instaat zonder aanhef.

Tegenwoordig wordt er heel veel gebruik gemaakt van email en sms. Naar mijn idee is het bijna niet meer geloofwaardig als je dat hier en daar in je boek verwerkt.

Ik geloof dat ik je vraag niet helemaal begrijp, hoezo zou het ongeloofwaardig zijn als je het gebruikt? Of mist er misschien een niet in je vraagstelling? In de vergelijking die iemand (ik weet zo gauw niet meer wie) trekt met de telefoon kan ik me wel vinden. Toen daar net gebruik van gemaakt kon worden, moesten mensen ervoor naar de sigarenwinkel en verliepen gesprekken via telefonistes. Ik vraag me af of iemand destijds had kunnen voorspellen dat het gemeengoed en blijvend zou worden. Voorspellen blijft lastig, want wie weet welke ontwikkelingen zullen volgen, maar mailen lijkt ook een blijvertje te zijn. Ook in kinderboeken zou je er al gebruik van kunnen maken, want kinderen zijn steeds jonger op internet te vinden.

Je kunt natuurlijk ook gewoon vermelden wat er in het mailtje staat in plaats van dat hele mailtje uitschrijven.

Klopt, maar dat is weer afhankelijk van het verhaal en hoe nuttig het is dat de precieze inhoud bekend is.

In mijn boek wordt wel heen en weer gesms't, al heb ik ervoor gewaakt het teveel te laten gebeuren. Af en toe zeg ik ook wát er gesms't wordt, cursief.

@ Ing Goed opgemerkt, het woordje 'niet' ontbreekt inderdaad in de tekst. Ik ga het nu veranderen. @ Luthien Leuk voorbeeld! Je zou ook de trilfunctie van de telefoon kunnen gebruiken. Bijv. Als ik net aan tafel zit bij mijn schoonouders voel ik de telefoon in mijn broekzak trillen, een smsje. Ik weet dat het van hem moet zijn. Hoe kom ik zo snel mogelijk op het toilet zodat ik weet wat hij me smst? @Newbie Dat kan natuurlijk ook: je hoofdpersoon een hekel aan mail en sms laten hebben :) @ Waus Gebruik je veel sms taal zoals ff en w8?

@Regina, ff gebruik ik wel, de taal zoals w8 alleen als het bij het personage past. Eigenlijk bijna niet dus, want veel van die taal ken ik niet :P

Ik gebruik het ook, bij mij zoeken de hoofdpersonen van alles op internetzoekmachines op voor spreekbeurten en zo. Ik had er een leuk zinnetje over Nintendo's en Gameboys in zitten maar dat vond de redactrice niet zo mooi. :confused:

Ik gebruik het zeker! Meegaan met de trends en ontwikkelingen is in mijn genre wel noodzakelijk.

Ik kom er op terug. Ik gebruik wel email. Laat echter niet zien wat er in staat.