Lid sinds

16 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik begin eindelijk aan mijn autobiografie ! Zijn er leden met ervaring en handige tips?

Ik ben een nieuw lid hier omdat ik informatie zoek wat betreft het schrijven van een autobiografie. Ik heb al wat ervaring vanuit mijn jeugd met het schrijven van verhalen en gedichten. Maar heb nu, na een zeer turbulent leven, de drang om alles op te schrijven en eventueel uit te geven. Een en ander ook vanuit een oogpunt van maatschappelijk belang omdat mijn verhaal vele mensen en vooral de jeugdigen een boeiend inzicht zullen geven in zo'n spannend en gevaarlijk leven, maar meteen ook een afschrikwekkende waarschuwing uitdraagt. Ik wil het verhaal zowiezo voor mijn kinderen en nageslacht vastleggen!

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Welkom RonV Heb je het al geprobeerd om via zoeken te kijken naar een topic autobiografie? Want volgensmij is dit onderwerp al vaker ter sprake gekomen hier en kun je daar nog tips uit halen. Succes met je autobiografie.

Lid sinds

19 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je vraag is wel erg algemeen, RonV. Als je hem toespitst op wat je wilt weten, heb je meer kans op goede tips. Er is inderdaad pas een item over geweest. Ik weet niet of je ook iemand zoekt die je daarbij kan helpen? Daar stond ook een tip bij van iemand die dat vaker doet. Ik zoek hem even op.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Men heeft mij gezegd dat er een groot verschil is tussen een autobiografie en autobiografisch schrijven. Alleen autobiografieën van bekende mensen worden uitgegeven. Van onbekenden niet, dat zou commercieel niet interessant zijn. Een autobiografische roman kan wel. Omdat daar ook spanning in zit. En zo. Het is belangrijk om te beginnen met de juiste keuze te maken. (Als het voornamelijk bedoeld is voor familie, nageslacht, of kennissen, dan kan een autobiografie natuurlijk middels een POD bedrijf.)

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ros, 60% van de Nederlanders vindt dat hun eigen leven zo interessant is dat er een boek over te schrijven is.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ongetwijfeld, Eliza, maar die zullen niet via de reguliere uitgevers gepubliceerd worden.

Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mij is het wel gelukt via een reguliere uitgever, RonV. Als jouw idee aanspreekt doen uitgeverijen er zeker wat mee. Ik bedoel niet alleen of het commercieel aanspreekt. Het moet ook een eigen stijl hebben, iets ondefiniëerbaars. En dan gaat het je vast lukken. Succes ermee! Ik ben wel benieuwd naar zo'n gevaarlijk leven, brrr, wat zou je bedoelen?

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Eliza: Ik betwijfel of zoveel mensen wel een groot publiek willen voor hun ontboezemingen. Ik weet ook van mensen die hun ideeën c.q. levensloop via pod laten uitgeven in kleine oplage omdat ze graag willen dat de familie dat geschrift van hen heeft. @ RonV: Of je nu voor jezelf, je familie/vrienden of een groot publiek schrijft: het zal altijd een behoorlijke klus zijn. Er gaat veel tijd, emotie en discipline in zitten. Er zijn allerlei manier om je doel te bereiken. Bijvoorbeeld veel hier op het forum vertoeven en veel leren/veel schrijven. Ook in dit geval baart oefening kunst.

Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Half! Het is gebaseerd op ware gebeurtenissen. Een semiautobiografie. Bepaalde dingen zijn echt gebeurd.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb ooit het boek 'Schrijf uw biografie' van Addo Stuur gelezen. Je kan het kopen of lenen in de bieb. Ik zou even googlen op je levensverhaal schrijven of je autobiografie schrijven ofzo. succes.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mara. er is een groot verschil tussen een autobiografie en autobiografisch schrijven. Legio boeken zijn gedeeltelijk of grotendeels autobiografisch. Belangrijk is dat je de keuze maakt v ó ó r d a t je begint.

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marriejeanne, M.b.t. die 60%. Er is een paar maanden geleden een onderzoek gedaan. Het was in het nieuws.

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dan heb ik dat gemist, Eliza. Goed om mijn kennis bij te spijkeren! :) Wat zou dat dan toch zijn dat mensen en masse ineens hun autobiografie aan de mensheid willen vertonen? (Overigens is elk levensverhaal mooi, dat vind ik wel, maar het hangt er vanaf hoe het geschreven is, om het interessant te maken voor een groot lezerspubliek).

Lid sinds

19 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
In mijn schrijfsels zitten altijd dingen die ik zelf heb meegemaakt. Mijn 2e boek is semi-autobiografisch. Daar laat ik het dan ook bij wat mijn bio betreft. Mijn echte biografie zal ik pas schrijven als het zover is. Voor mij betekend dit, dat ik bepaalde doelen bereikt hebt. Doelen die interesse bij de medemens aangewakkerd hebben en dat er dus een vraag naar is. Als ik hem nu zou schrijven zou iedereen zoiets hebben van 'Who the fuck is Mario Kluser'. Ik vrees dat heel veel mensen zich hier niet van bewust zijn, hoe interessant hun leven ook moge zijn. Dat schrijf ik trouwens niet om mensen tegen het hoofd te stoten, alleen maar om even na te denken. Er zijn beroemdheden die hun bio pas schrijven als ze door iedereen gevraagd worden en er dus letterlijk vraag naar is. Dit in mijn achterhoofd houdend, vind ik voor mezelf dat mijn bio te schrijven pure tijdverspilling zou zijn. Wat ik een perfect voorbeeld voor een goed opgezette bio vind is 'Humble Pie' van Gordon Ramsay. Die heeft de perfecte indeling die ik ook zou gaan gebruiken. In het weekend las ik trouwens 'Screw it, let's do it' van Sir Richard Branson. Heel erg motiverend. Fijne dag, schrijvers!

Lid sinds

16 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor de vele reacties en zoals iemand al opmerkte kun je al veel leren door de topics door te lezen. Jullie zullen ook wel denken waarom mijn levensverhaal interessant zou zijn. Ik wil wel vertellen dat het bijna 40 jaar omspant en dat de eerste helft daarvan zich afspeelt in de wereld van verslaving( was gedurende 17 jaar heroine verslaafde) op verschillende plaatsen zoals Ibiza (60's) London (70's) ensz enz. Ik ben verwikkeld geraakt in mafia praktijken in italie en ook in bv de dope consumerende popscene in londen in de 70's. Eind jaren 80 ben ik op eigen kracht er helemaal uitgestapt en ben een net zo lange tijd een horecaonderneming begonnen hetgeen ook onwijs veel interessante anekdotes opgeleverd heeft aangezien er in mijn zaak heel veel beroemde muziekanten gespeeld hebben ( veelal mede survivers uit de woelige jaren zoals we ze noemen). Ik heb toen ook een gezin gesticht en heb nu bijna volwassen kinderen. Wat interessant kan zijn aan mijn verhaal buiten alle avonturen en heftige onthullingen is het contrast tussen de twee werelden. Ik zeg altijd ...ik heb het van beide kanten heel lang meegemaakt in de maatschappij hetgeen me een zeer brede ervaringsvisie verschaft. Enfin , als ik alles zou kunnen herinneren en opschrijf heb ik vlgs mij materiaal voor meerdere boeken of een heel erg dik exemplaar. Ik moet echter ook voorzichtig zijn met wat ik op kan schrijven zonder problemen te krijgen en ik denk dat inmiddels al de toen niet opgeloste criminele zaken inmiddels wel verjaard zullen zijn. Oh ja ik heb de horecazaak inmiddels verkocht en hou nu een sabattical waarin dit plan goed past denk ik.

Lid sinds

16 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heb algemeen een iets verdere uitleg neergezet over het soort levensverhaal. Bedankt voor je reaktie .

Lid sinds

16 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Thnx Zjors. Heb de site gecheckt. En heb ook een iets meer onthuld over het soort levensverhaal.

Lid sinds

19 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, lijkt me boeiend! Nu nog goed opschrijven! Misschien is het een idee om met iemand samen de structuur te gaan maken en de keuzes. Wat wel en wat niet Zodat het een behapbaar boek blijft. Bijvoorbeeld nog niet over je horeca-ervaringen. Dat je die in een eventueel deel 2 doet of zo. Dat soort dingen. En als je dat dan hebt vastgesteld: schrijven maar! Dan kun je in een jaar een heel eind komen, lijkt me.

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een combi van Pistolen Paultje en Herman Brood;-) Ik zou je horecaervaringen ook niet breed uitmeten. Hooguit op het eind aangeven dat je je leven hebt omgegooid op een bepaald moment. Net zoals Christine F dat doet in haar boek. Anders wordt het ook wat veel. En de vraag is waar je de nadruk op moet leggen; de popscene, de maffia? Het zijn alletwee interessante onderwerpen. Of inderdaad deel 1, 2 en 3 zoals Zjors al zei.

Lid sinds

16 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Juist , precies wat ik ook dacht. In twee delen en gewoon beginnen met schrijven. Ik denk gewoon helemaal in de ik-vorm. Ik moet ook eerst nog het geheugen opfrissende voorwerk doen zoals oude dossiers opvragen, gesprekken met personen uit die periode en opnemen en later terugluisteren. Genoeg te doen dus.

Lid sinds

16 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Toevallig dat je die twee noemt Eliza want met Herman ging ik al om in de tijd dat hij bij Cuby & the Blizzards speelde en we zaten uiteraard als dope-liefhebbers in dezelfde scene. En vergis je niet , de popscene liep vaak over in de mafiascene. Ik heb bv. mafiabazen uit Turijn leren kennen op privefeestjes van bekende muzikanten !!!

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ron, Ik geloof je meteen. Mijn Canadese ex-vriend is muzikant (hij speelde in allerlei kroegen zoals Bourbonstreet in A'dam; ook zo'n een verzamelplaats van allerhande mensen) Als ik iets geleerd heb, is het dat muzikantennetwerken internationaal zijn en er allemaal mensen omheen hangen. Een vriend van mijn ex werkte ook samen met een grote hasjdealer die zijn geld witwaste door veelal kunstzinnige multimediaprodukties te maken. (Dat heb ik altijd een bijzondere manier van witwassen gevonden.) Een andere bevriende muzikante werkte weer voor de vrouw van Herman Brood als 'gastvrouw'. Zelf heb ik altijd zo veel mogelijk afstand bewaard. Ooit sprak ik een vrouw die wist dat ze vermoord zou worden omdat ze te veel wist. Vriendinnen van haar waren al in de polder terug gevonden. Dat gesprek ben ik nooit vergeten en sindsdien ren ik hard de andere kant op als ik iemand tegenkom die ik niet vertrouw.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het al eng dat dit hier op het forum verschijnt en ik durf geen tips te geven aan RonV uit agst als ik maffia, drugs, Herman, Pistolen paultje lees. Ik heb dan meteen iets van: dat vertrouw ik niet. Ben ik nou overdreven schijterig en laf en angstig? Nee, ik denk het eigenlijk niet. Wellicht een kwestie van vooroordelen.

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
jacqueline, Ron heeft, zoals hij hierboven schrijft, al eind jaren tachtig zijn leven omgegooid. Ik gok dat ie begin zestig is. En als je zou weten wat er achter de deuren in je buurt allemaal gebeurt, zou je niemand meer durven spreken. Ik geloof dat 1 op de 100 mensen een pistool in huis heeft, om maar wat te noemen.

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dan zou ik hartstikke bang moeten zijn want dan ben ik die ene van de honderd. Nou ja, dat is mijn mening op dit moment. Ik houd de mogelijkheid open om daar verandering in te brengen hoor.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
RonV, genoeg interessant materiaal om een mooi en spannend boek over te schrijven. Misschien is het handig om boeken te lezen over soortgelijke onderwerpen. Het kan helpen wanneer je ziet hoe anderen het aangepakt hebben. Ken je het werk van de dichter Arie Visser? Hij heeft o.a. proza geschreven over zijn heroineverslaving en de Amsterdamse drugsscene. (Het vangen van de draak, als ik me het goed herinner)

Lid sinds

19 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jacqueline, en dan weet je nog niet eens hoe duister mijn verleden is. Als je dat ook nog zou weten, kwam je hier nooit meer. :confused: En weet je dat Ellis in de bajes heeft gewerkt? Daar heeft ze vast ook vrienden van overgehouden. Toch, Ellis?? :wink: Nou RonV schrijf lekker je maffiaboek en vergeet niet op papier te zetten naar wie de royalties moeten als het soms een klein beetje anders zou lopen dan je zou hopen.